Echinocactus conothelos Regel & Klein, Ind. Sem. Hort. Petrop. 48 (1860).


   Caule ovato v. subcylindrico, cinereo-viridi; costis ad basin in tuberculos conoideo-pyramidatos subpolyedros spiraliter dispositos partitis; areolis in apice, oblique truncato tuberculorum sessilibus, junioribus albo-tomentosis, mox glabris, rotundatis et junioribus sursum in sulcum lanatum productis; aculeis radialibus albidis, subsetosis, 14—16, regulariter patenti-recurvis, deinde ad tuberculos adpressis; aculeis centralibus 2—4, erecto recurvo-patentibus, quam laterales validioribus et longioribus.
   Karwinsky prope Tanquecillos et Jaumave in regno mexicano legit.
   Speciminina nostra usque 4 ½ poll. alta et 3 poll. in diametro. Tuberculi subcompressi et basi paullo producti, 6—10 lin. longi, basi 6 lineas lati. Aculei radiales 4—5 lineas longi, aculei centrales cinerei et apice obscuri, obscure annulati, superior usque 7 lineas, laterales usque 13 lineas et inferior usque 17 lineas longus.